.: Więźniowie Majdanka
Strona główna
Aktualności
Historia obozów
Władze zwierzchnie
Obozy zagłady
Obozy koncentracyjne
KL Lublin (Majdanek)
   Obóz
    Założenia i budowa
    Organizacja obozu
    Obsada stanowisk
    FKL
   Podobozy
   Więźniowie
    Oznaczenia
    Funkcyjni
    Samopomoc i konspiracja
   Ucieczki
   Warunki bytowania
   Eksterminacja
   Grabież
   Kalendarium
   Obóz NKWD
   Procesy zbrodniarzy
   Muzeum
   Galeria
   Zdjęcia archiwalne
   Zdjęcia współczesne
Biogramy
Eksperymenty
Dokumenty
Słowniczek obozowy
Filmy
Czytelnia
Autorzy
Linki
Bibliografia
Subskrypcja
Wyróżnienia
Księga gości

ierwszymi więźniami Majdanka, obok wspomnianych już jeńców radzieckich, była grupa więźniów z obozów w Buchenwaldzie, Oranienburgu i Oświęcimiu oraz Żydzi z Lublina i okolic. W tym czasie zaczęto osadzać w obozie ludność wiejską z Lubelszczyzny w odwet za nie oddawanie kontyngentów i pomoc zbiegłym jeńcom radzieckim. Oddzielną grupę więźniarską stanowiły wielotysięczne transporty Żydów z Czechosłowacji.


Dokumenty więźniów

Hitlerowska policja perfidnie zapewniała przyszłe ofiary o korzyściach wynikających z rzekomego przesiedlenia na tereny Polski. Podobne metody wykorzystywano w stosunku do Żydów kierowanych na Majdanek z Francji, Belgii, Holandii, Grecji, Niemiec i Węgier. Od pierwszych dni 1943r przybywały duże transporty polskich więźniów politycznych z więzień gestapo w Lublinie, Warszawie, Lwowie, Radomiu, Białymstoku, Łomży i innych miastach. Wkrótce zaczęły napływać ofiary masowych aresztowań przeprowadzonych przez tak zwane oddziały Einsatzgruppen na Białorusi i Ukrainie. Były to głównie kobiety i dzieci. Po likwidacji getta warszawskiego i stłumieniu zbrojnego powstania Żydów,







Fotografie odebrane więźniom








przetransportowano do Lublina kilkanaście tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci. Większość z nich bezpośrednio po przybyciu została zamordowana w komorach gazowych. Podobny los spotkał Żydów białostockich. Rezultatem wielkiej akcji wysiedleńczej, przeprowadzonej na Zamojszczyźnie w czerwcu i lipcu 1943r, było aresztowanie około 60.000 osób. Z tej liczby ponad 1 / 4, głównie kobiety i dzieci skierowano na Majdanek.

Pod koniec 1943 roku i w początkach 1944 przybywają na Majdanek liczne transporty więźniów z obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie, Dachau, Neuengamme, Mauthausen, Sachsenhausen i Ravensbrück. Na skutek nieludzkich warunków i ciężkiej pracy w różnych zakładach przemysłu zbrojeniowego większość z nich była w stanie całkowitego wyczerpania, wielu nieuleczalnie chorych. W wymienionych transportach obok Polaków znajdowali się: Rosjanie, Francuzi, Holendrzy, Włosi, Norwegowie, Albańczycy, Jugosłowianie. Z obozu w Ravensbrück deportowano na Majdanek: Polki, Rosjanki, Holenderki, Dunki, Francuzki, Belgijki, Jugosłowianki i Norweżki.

Ostatnie miesiące okupacji przyniosły nowe akcje pacyficzne i represyjne w południowo-wschodnich powiatach Lubelszczyzny. Aresztowanych koncentrowano w obozach przejściowych w Biłgoraju, Zwierzyńcu i Budzyniu, skąd przesyłano do obozu na Majdanku. Podobnie jak i w poprzednich okresach, Majdanek był miejscem deportacji więźniów z więzienia na Zamku Lubelskim. Na podstawie posiadanych materiałów ustalono, ż w obozie na Majdanku więziono przedstawicieli ponad 50 narodowości z prawie 30 państw.








Więźniowie tuż po wyzwoleniu - lipiec   1944 r.








Najliczniejszą grupę narodowościową stanowili Żydzi, następnie Polacy, Rosjanie, Białorusini i Ukraińcy.

W wielkiej masie uwięzionych znaleźli się ludzie różnych warstw społecznych, poglądów, politycznych, religii i zawodów.

- - - - - - - - - - - -
<-powrót | w górę

© Copyright Szycha (2004-2015)